Chiù dâ Palora
maravigghiari {verbu}
IT: meravigliare, stupire
puisìa:
- Assira, pirò, mi maravigghiavi
quannu la ntisi diri puru a idda,
mentr'era assittata nta la gnuni
unni passa la jurnata:
"Nun c'è megghiu di st'ura".
Iu fici finta di nun la sintiri
e pinzava: "Avi raggiuni."
Picchì è bonu finiri la cummedia di sta vita,
quannu nun c'è piaciri.
("Nun c'è megghiu di st'ura", Cottone)
prisenti
maravigghiu
maravigghii
maravigghia
maravigghiamu
maravigghiati
maravigghìanu
mpirativu
--
maravigghia
maravigghiassi
maravigghiamu
maravigghiati
--
passatu
maravigghiai
maravigghiasti
maravigghiau
maravigghiamu
maravigghiàstivu
maravigghiaru
mpirfettu ndi.
maravigghiava
maravigghiavi
maravigghiava
maravigghiàvamu
maravigghiàvavu
maravigghiàvanu
mpirfettu cung.
maravigghiassi
maravigghiassi
maravigghiassi
maravigghiàssimu
maravigghiàssivu
maravigghiàssiru
futuru
maravigghirò
maravigghirai
maravigghirà
maravigghiremu
maravigghiriti
maravigghirannu
cundiziunali
maravigghirìa
maravigghirivi
maravigghirìa
maravigghirìamu
maravigghirìavu
maravigghirìanu
girunniu
maravigghiannu
participiu
aviri maravigghiatu
agg.: maravigghiatu
lingua siciliana:
