Chiù dâ Palora

muzzicari  {verbu}

EN:   bite

IT:   mordere, mozzicare

puisìa:

  • A tarda notti un omu va a svigghiari
    'nta la so risidenza a lu dutturi,
    dicennu cu prudenza, "Avia a scusari,
    un casu d'emergenza, pi favuri!
    Un cani chi mi vinni a muzzicari
    e la firita mi fa gran duluri.
    Si scinni e mi la voli midicari
    ci sugnu gratu, palora d'onuri".
    ("Però lu cani nun ni lu sapia", Ancona)

muzzicari

prisenti

muzzicu

muzzichi

muzzica

muzzicamu

muzzicati

muzzìcanu

mpirativu

--

muzzica

muzzicassi

muzzicamu

muzzicati

--

passatu

muzzicai

muzzicasti

muzzicau

muzzicamu

muzzicàstivu

muzzicaru

mpirfettu ndi.

muzzicava

muzzicavi

muzzicava

muzzicàvamu

muzzicàvavu

muzzicàvanu

mpirfettu cung.

muzzicassi

muzzicassi

muzzicassi

muzzicàssimu

muzzicàssivu

muzzicàssiru

futuru

muzzichirò

muzzichirai

muzzichirà

muzzichiremu

muzzichiriti

muzzichirannu

cundiziunali

muzzichirìa

muzzichirivi

muzzichirìa

muzzichirìamu

muzzichirìavu

muzzichirìanu

girunniu

muzzicannu

participiu

aviri muzzicatu

agg.:   muzzicatu